Gevoelens in stilte
Haar lippen blijven telkens bewegen, maar toch blijft iedere keer alles stil.
Met haar handen probeer ze iets te zeggen, wat lijkt op een wensende schreeuw.
Slechts de feiten en situaties kan ze beschrijven, praten over koetjes en kalfjes kan ze best.
Maar zodra het over haar innerlijke geweten gaat weet ze van te voren dat ze alles verpest.
Want nog nooit heeft ze haar gevoelens omschreven, altijd vrolijk met een masker op liep ze rond.
Waardoor ze nooit geleerd heeft echt te praten, steeds dieper zakkend in de afgrond.
Met haar handen probeer ze iets te zeggen, wat lijkt op een wensende schreeuw.
Slechts de feiten en situaties kan ze beschrijven, praten over koetjes en kalfjes kan ze best.
Maar zodra het over haar innerlijke geweten gaat weet ze van te voren dat ze alles verpest.
Want nog nooit heeft ze haar gevoelens omschreven, altijd vrolijk met een masker op liep ze rond.
Waardoor ze nooit geleerd heeft echt te praten, steeds dieper zakkend in de afgrond.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Maandag, september 02, 2013 09:40 |
| blijven schrijven zo vind je\zelf de weg tot praten liefs Cobie |
|
| kimmytje: | Maandag, september 02, 2013 09:40 |
| Mooi beschreven, Toch heel triest Hoop dat je eruit geraakt. Liefs Kimmy |
|
| Fairouz: | Maandag, september 02, 2013 08:41 |
| dan is het maar goed dat je het van je kan afschrijven sterkte, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: TeAmoIHateYou | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 september 2013 | ||
| Thema's: | ||