Sluier
De nacht neemt september mee
ze is er weer en meer dan ooit tevoren
als een gitane, haar haren
strak naar achteren getrokken
vochtige schimmen reizen mee door de lucht.
Het kantelt van licht gloeiende strepen
naar een donker die de beweging omringt
begint het te waaien in huis
tintelend en verwarmend haar ogen waziger
zien naar binnen, lijkt zonder huid gemaakt.
Praten laat de echo
half gehoord als ze gelaten volgt
omhelzen we alsof niets aangeraakt kan worden
waar september sluiers meeneemt
en de taal verandert.
Reacties op dit gedicht
| Melissa Ninkeula: | Woensdag, september 04, 2013 08:35 |
| Prachtig geschreven! Liefs,, |
|
| september: | Woensdag, september 04, 2013 00:26 |
| Dank jullie wel voor de reacties met veel liefs xx | |
| karinvangelder: | Dinsdag, september 03, 2013 16:18 |
| ik sluit mij graag bij Anneke aan September wijze woorden x liefs Karin |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, september 03, 2013 09:17 |
| Hier klinken de septemberblues ongesluierd tot een prachtig geheel. Heel mooi en graag gelezen. Lieve groeten Anneke |
|
| kelo ami: | Dinsdag, september 03, 2013 09:17 |
| Prachtig september groetjes |
|
| Fairouz: | Dinsdag, september 03, 2013 09:13 |
| wat een mooie dit September goede keus wat betreft het thema mystiek fijne dag, Fairouz |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 03, 2013 07:47 |
| zo mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2013 | ||
| Thema's: | ||