buitenspel
Buitenspel
Gezellig met z'n drieën een zoen hier een knuffel daar,
Wat zijn jullie naar.
Verbannen naar de zijlijn van jullie leven
Voor altijd.. niet voor even.
Ja, ik trek me terug,
Jullie zo kil en stug.
Spontaan mag ik niet wezen,
Van dat langskomen ben ik wel genezen.
Dat werd niet op prijs gesteld,
Werd mij jaren later zonder blozen gemeld.
Wel eerlijk en oprecht
Maar zo onuitstaanbaar pijnlijk, als het door je ouders wordt gezegd.
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Donderdag, september 05, 2013 10:05 |
| Mooi! Veel sterkte in deze periode Ik hoop voor jou dat alsnog een ommekeer komt in dit tafereel Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Red_Rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2013 | ||
| Thema's: | ||