Mijn leven
Niemand kan mij zeggen
hoe ik moet leven
alleen ik zelf
leef in mijn eigen wereld
omarm daarin de stilte
tast de grenzen af
maak dan mijn keuzes
goed of fout
het doet er niet toe
laat me in die waarde
dit is mijn strijd
de angst overwinnen
om emotie te tonen
het heden omarmen
en verleden achter me laten.
hoe ik moet leven
alleen ik zelf
leef in mijn eigen wereld
omarm daarin de stilte
tast de grenzen af
maak dan mijn keuzes
goed of fout
het doet er niet toe
laat me in die waarde
dit is mijn strijd
de angst overwinnen
om emotie te tonen
het heden omarmen
en verleden achter me laten.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, september 08, 2013 09:08 |
| wat warme aandacht er om heen kan mee bepalend zijn Paula. h. gr. teun |
|
| witteroos: | Zaterdag, september 07, 2013 23:29 |
| Heel mooi beschreven. Sterkte gewenst. | |
| karinvangelder: | Zaterdag, september 07, 2013 21:02 |
| zie je gedicht nu pas Paula narigheid en terugkerend verdriet worden je blijkbaar niet bespaard. sterkte Paula liefs x Karin |
|
| trucker klaas: | Zaterdag, september 07, 2013 20:41 |
| eigen briefjes maken het eigen boek van het leven ... fraai zelfbeschreven ,klaas |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 07, 2013 17:20 |
| geweldig dit schrijven graag gelezen!! |
|
| Fairouz: | Zaterdag, september 07, 2013 15:56 |
| en zo is het Paula, ieder doet het op zijn -haar eigen manier. goed van je, Fairouz ( wenst je sterkte ! ) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2013 | ||
| Thema's: | ||