Windleven
wildleven
een das in de struiken
bewoog mee met de bladeren
de camouflage was perfect
niemand vermoedde hem
af en toe was er een schittering
alsof hij loerend rondkeek
belust op een prooi
klaar om te springen
dan weer bleef hij minuten stil
alsof hij leek te slapen
je vroeg je af wat hij hier deed
en das was toch nachtdier
plots kraakte het achter hem
de das bleef gespannen liggen
met een ruk trok men hem weg
de takken zwiepten heftig
er volgde een sterk gevloek
kijk eens wat een bloederige snee
aan deze struiken zitten doornen
wil jij mijn das knopen ik bloed
ela-
Reacties op dit gedicht
| Lion10cc: | Dinsdag, september 17, 2013 19:48 |
| Leuk geschreven Edgard, vriendelijk groetje Leon |
|
| wytske: | Dinsdag, september 17, 2013 12:00 |
| nou zeg, wat een gedicht, je zou zweren dat..........en dan het eind, erg grappig. Gelukkig een goed afloop | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 17, 2013 10:28 |
| ach joh heb gelachen vandaag!! |
|
| gedichtenlady: | Dinsdag, september 17, 2013 06:06 |
| hihi ;) leuk einde :D Groetjes Raissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2013 | ||
| Thema's: | ||