Reorganisatie..
Reorganisatie..
Je wist me niets te vragen.
Noch te antwoorden deze dagen.
Je trok enkele een bedenkelijk gezicht.
Met een streng blik op mij gericht.
Je sprak met weinig woorden.
Waaraan ik me stoorde.
Ik bleef achter in onzekerheid.
Niet weten wat de toekomst reikt.
Zou dit werk mijn pad zijn.
Of komt er een nieuwe weg voor mijn.
Je wist me niets te vragen.
Noch te antwoorden deze dagen.
Je trok enkele een bedenkelijk gezicht.
Met een streng blik op mij gericht.
Je sprak met weinig woorden.
Waaraan ik me stoorde.
Ik bleef achter in onzekerheid.
Niet weten wat de toekomst reikt.
Zou dit werk mijn pad zijn.
Of komt er een nieuwe weg voor mijn.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Vrijdag, september 20, 2013 12:31 |
| ja, volgens mij zoeken ze nog asfalteerders | |
| Artifex: | Dinsdag, september 17, 2013 22:43 |
| Onzekerheid is echt heel erg. Hoop voor je dat het goed afloopt. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, september 17, 2013 17:10 |
| oei!! | |
| Pancho v/d Post: | Dinsdag, september 17, 2013 13:12 |
| tja, wie zal het zeggen? alleen de toekomst kan het. | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedachtenkracht | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2013 | ||
| Thema's: | ||