Erkenning van tijd
Ik herken je aan het gebaar
waarmee jij met de rechterhand
haar een moment tot gehoorzaamheid dwingt
Veel is veranderd, jij bent gebleven
de dankbaarheid is een bron van een stroom
naar het hart van haar die ik bemin
Als straks over tien miljoen jaar
wij worden teruggevonden
na een kostbaar archeologisch onderzoek
telt men slechts de atomen van ons bestaan
botresten versteend tot halfedelsteen
van een lang verdwenen uniek paar
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Vrijdag, september 20, 2013 12:22 |
| dol op edelsteen je weet niet half hoeveel ik van ze hou |
|
| middernachtzonnesteek: | Donderdag, september 19, 2013 23:38 |
| mooi weer here helezen | |
| juffie: | Donderdag, september 19, 2013 14:23 |
| Gelukkig heb je het beschreven! | |
| Lion10cc: | Donderdag, september 19, 2013 10:25 |
| Zeer mooi en doordacht schrijven graag gelezen, vriendelijke groet Leon |
|
| teun hoek: | Donderdag, september 19, 2013 09:33 |
| daarom is het nu zo belangrijk. h gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2013 | ||
| Thema's: | ||