Gedicht Grootste vriend
Grootste vriend.
Mijn grootste vriend
Dat bent u
Niet meer hier
Maar voor mij is het nu
Negen jaar geleden
Het doet best pijn
Om te beseffen
Dat opa niet meer opa zal zijn
Verdriet doet slijten
Na verloop van tijd
Maar houden van
Raak ik nooit meer kwijt
Van die momenten
Van stilte voor de storm
Waarin mijn geduld opraakt
Ook al klinkt dat krom
Want mijn opa
Hoort hier te zijn
En niet een ster
Vanaf de grond zo klein
Het mooiste lichtje
Dat voor u brand
We gedragen ons vandaag wat vreemd
Wat is er toch aan de hand
Vandaag denken wij
Aan hoe het was
Toen mijn grootste vriend
Hier nog was
Mijn grootste vriend
Dat bent u
Niet meer hier
Maar voor mij is het nu
Negen jaar geleden
Het doet best pijn
Om te beseffen
Dat opa niet meer opa zal zijn
Verdriet doet slijten
Na verloop van tijd
Maar houden van
Raak ik nooit meer kwijt
Van die momenten
Van stilte voor de storm
Waarin mijn geduld opraakt
Ook al klinkt dat krom
Want mijn opa
Hoort hier te zijn
En niet een ster
Vanaf de grond zo klein
Het mooiste lichtje
Dat voor u brand
We gedragen ons vandaag wat vreemd
Wat is er toch aan de hand
Vandaag denken wij
Aan hoe het was
Toen mijn grootste vriend
Hier nog was
Reacties op dit gedicht
| * Rooz *: | Vrijdag, oktober 04, 2013 13:03 |
| Mooi hoor, Ger. Fijn om nog steeds op Freaks te zijn :) | |
| Gerbenn: | Maandag, september 23, 2013 19:40 |
| Janny Scheybeler de Jonge, ik heb deze ingestuurd onder familie, opa''s en dood. Anderen; bedankt voor de mooie en positieve reacties. | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, september 23, 2013 18:56 |
| joh waarom miet ingestuurd onder familie? Erg mooi |
|
| kimmytje: | Maandag, september 23, 2013 18:10 |
| Prachtig! Heel ontroerend mooi Liefs Kimmy |
|
| teun hoek: | Maandag, september 23, 2013 10:59 |
| Tere herinnering met warmte gebracht. h.gr. th | |
