Dacht altijd dat we maatjes waren.
Je was het in ieder geval wel voor mij.
Vond het heerlijk om met je om te gaan.
Maar met mijn aanwezigheid was jij niet blij.
Je wou niks meer met mij doen.
Want schijnbaar nam ik alleen maar spanning mee.
Op de vraag iets leuks te doen.
Was het antwoord uiteindelijk altijd nee.
Ik ben mijn eigen weg gegaan.
En zal dr mee moeten leven.
Dit is het moeilijkste wat er is.
Want de liefde voor jou kan ik niet opgeven.
Je zit diep in mijn hart.
En denk maar niet dat ik je ooit vergeet.
Zal altijd van je blijven houden.
Ook al is al je tijd aan een ander besteed.
Maar weet dat ik je intens mis.
En zal altijd blijven hopen.
Dat je ooit voor mijn deur staat.
Want voor jou staat hij altijd open.
Maar niet meer voor een gewone vriendschap.
Dat is iets wat ik niet meer kan.
Mijn gevoelens zijn daar te groot voor.
Die kwelling doorstaan, ben ik niet meer van plan.
Alleen voor een relatie wil ik nog vechten.
Ook al ligt mijn hart in 1000 scherven.
Meisje ik hou ziels veel van jou.
En als het moet zou ik voor je sterven.