een warm onderkomen
in de stilte na jou
word ik met knisperend
gele herinneringen
door de wind
troostend opgetild
winters lang meegedragen
tot nieuwe dromen
mij in een aards
warm onderkomen
toedekken
word ik met knisperend
gele herinneringen
door de wind
troostend opgetild
winters lang meegedragen
tot nieuwe dromen
mij in een aards
warm onderkomen
toedekken
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, oktober 01, 2013 22:17 |
| Ontroerend en mooi geschreven | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 01, 2013 19:47 |
| mooi verwoord hoor !! |
|
| karinvangelder: | Dinsdag, oktober 01, 2013 17:15 |
| geeft een gevoel van verdriet Martine . sterkte van mij gewenst liefs x Karin |
|
| Fairouz: | Dinsdag, oktober 01, 2013 16:16 |
| wat een ontroerend ( triest ) gedicht. en toch ook hoopvol als ik het goed heb gelezen lieve groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||