Twijfels
nu het hoofd doel lijkt te vervagen besluipen secundaire doelen mijn gedachten.
Terwijl ik mijn focus probeer te vinden liggen de gevaren van de onzekerheid op mij te wachten.
ze staren me recht in de ogen aan als een wolf die zijn prooi observeert.
de verleiding is groot en en terwijl ik toe wil geven denk, ik heb ik dan nog steeds niets geleerd?
mijn ego wil de wolven temmen terwijl ik langzaam op me doel af streef.
maar mijn onzekerheid zegt sprint want als je achterom kijkt weet je dat je het jezelf nooit vergeeft.
beide stemmen zijn kraak zuiver en klinken even hard ,Ga er voor en raak niet van het pad.
en terwijl de schaduw zicht met het licht vermengt word alles een grote waas.
ogen dicht en recht vooruit niet eens maar altijd een dwaas.
1 ding is zeker het word weer een avontuur.
maar de bestemming is het hel de hemel of het vagevuur?