Faalangst
Faalangst
Het proefwerk komt eraan.
Ik heb heel hard geleerd.
Toch voel ik angst en denk ik dat ik het niet kan.
Zou ik wel een voldoende halen?,
Het proefwerk wordt uitgedeeld, ik begin te beven en mijn handen trillen van de stress.
Zometeen klap ik dicht en zijn al die uren leren voor niets geweest.
Het proefwerk ligt op mijn tafel...
Zenuwachtig begin ik te vragen te lezen...
Help!! Ik weet de antwoorden niet!
Je moet nu wat invullen, zegt een stemmetje in mijn hoofd.
Straks krijg je het niet af...
Door al die gedachtes schiet ik in de stress, ik sla helemaal dicht.
Overal staan vraagtekens.
En af en toe een antwoord.
De bel gaat, de tijd is om.
Een stem in je hoofd zegt:… ''Dat heb je weer fijn verpruts, wat ben je toch weer goed bezig''.
De lesuren daarna zit je alleen maar te malen over het proefwerk..
''Je hebt gefaald'', blijf het stemmetje in je hoofd zeggen.
Je wordt bang en wil alleen nog maar schreeuwen.
Een week later de docent heeft de cijfers.
''Nee, ik wil het niet weten! Ik heb toch een onvoldoende''.
Jouw naam wordt geroepen en dan hoor je het cijfer …
Je hebt een dikke voldoende!!
Al die dingen die je hebt ingevuld, heb je goed ingevuld!!
Je hebt bewijst, je kan het!!!
Maar toch gaat het bij elk proefwerk weer op deze manier.
Stress stress stress! Die stomme faalangst!!!
Het proefwerk komt eraan.
Ik heb heel hard geleerd.
Toch voel ik angst en denk ik dat ik het niet kan.
Zou ik wel een voldoende halen?,
Het proefwerk wordt uitgedeeld, ik begin te beven en mijn handen trillen van de stress.
Zometeen klap ik dicht en zijn al die uren leren voor niets geweest.
Het proefwerk ligt op mijn tafel...
Zenuwachtig begin ik te vragen te lezen...
Help!! Ik weet de antwoorden niet!
Je moet nu wat invullen, zegt een stemmetje in mijn hoofd.
Straks krijg je het niet af...
Door al die gedachtes schiet ik in de stress, ik sla helemaal dicht.
Overal staan vraagtekens.
En af en toe een antwoord.
De bel gaat, de tijd is om.
Een stem in je hoofd zegt:… ''Dat heb je weer fijn verpruts, wat ben je toch weer goed bezig''.
De lesuren daarna zit je alleen maar te malen over het proefwerk..
''Je hebt gefaald'', blijf het stemmetje in je hoofd zeggen.
Je wordt bang en wil alleen nog maar schreeuwen.
Een week later de docent heeft de cijfers.
''Nee, ik wil het niet weten! Ik heb toch een onvoldoende''.
Jouw naam wordt geroepen en dan hoor je het cijfer …
Je hebt een dikke voldoende!!
Al die dingen die je hebt ingevuld, heb je goed ingevuld!!
Je hebt bewijst, je kan het!!!
Maar toch gaat het bij elk proefwerk weer op deze manier.
Stress stress stress! Die stomme faalangst!!!
Reacties op dit gedicht
| Bob Van St. Job: | Zondag, oktober 13, 2013 23:13 |
| Ken dat gevoel helemaal maar Beter zo dan omgekeerd. En dat ken ik nog beter. Succes hoor. | |
| middernachtzonnesteek: | Zondag, oktober 13, 2013 22:37 |
| bij mij was het omgekeerd mooi |
|
| wervelende regenboog: | Zondag, oktober 13, 2013 18:55 |
| laat dat stemmetje je niet weer van de wijs brengen Lala je weet nu dat je het wel kan :) |
|
| Hans Winter: | Zondag, oktober 13, 2013 18:31 |
| angst is o zo lastig, laat ons gevaren alvast werkelijk waar zien misschien, maar ook zet een beetje stress ons verlangen versterkt in gang. verwoord heb je het alvast even afgetast voor je geplaatst, hans |
|
| teun hoek: | Zondag, oktober 13, 2013 16:58 |
| probeer jezelf te zijn. Ieder mens is zoals zij is. Je komst er wel door heen. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lala Fokkens | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||