Net als al de anderen...
Net als al de anderen…
Gelukkig zijn het grote dichters
die schrijven wat niemand kan beamen,
zoveel lege omhulsels toevertrouwd aan het papier.
Ik lees die gedachten in de hoop ze ooit te begrijpen
en misschien zal ik ook wel eens hun werkelijkheid beleven
diep in dit onbegrensde lichaam hier.
Maar om groots te zijn hoef ik mezelf niet te verloochenen,
doe ik steeds maar weer eigenwijs mijn eigen ding.
Ook al praat er dan niemand meer tegen mij daar.
Want ze willen wel samen enkele nachten de liefde met je delen
en kunstjes uitvoeren op de rand van het bed
maar achteraf de gebroken scherven lijmen, o nee ho maar…
esteban 19 Oktober 2013
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, oktober 19, 2013 21:06 |
| Heel goed zowel de vorm als de inhoud, liefs | |
| verhavert: | Zaterdag, oktober 19, 2013 20:22 |
| sterke poezie Esteban | |
| wil melker: | Zaterdag, oktober 19, 2013 20:17 |
| Esteban.. weer feilloos heb je ze gefileerd en niets dan bot gevangen... de waarheid is door hen uitgemergeld heeft niet eens het warme vlees meer op de botten.. maak er een mooie avond van.. Liefs, wil |
|
| Quicksilver: | Zaterdag, oktober 19, 2013 19:11 |
| lees je zoals altijd graag, zo ook dit mooie gedicht, gedachten lezen om te begrijpen gaat niet altijd op, maar nooit jezelf verloochen in wie je bent, soms zijn we allen een beetje eigenwijs en doen ons eigen ding, en dat vind ik wel prettig om het zo te houden lieve Esteban fijn weekend gewenst warme groets |
|
| Dasje (lucky): | Zaterdag, oktober 19, 2013 16:42 |
| Heeeeelaba! fijn om je hier weer te lezen! Laat het buiten maar verder regenen... Even weer een ''knus'' gevoel van thuiskomen in dit lezen. liefs, Dasje ;o) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||