regenboog
regenboog
terwijl een koppel postduiven hun dagelijkse
rondjes scheren onder laaghangende luchten
zoekt het vruchtwater haar weg naar buiten en
kan de ontworsteling van moeders lijf beginnen
met dank aan alexander graham bell komt
het verlossende bericht dat een jonge tak
aan de eeuwenoude stam is toegevoegd om
in liefdevolle handen te worden ontvangen
overweldigd door stille verwondering zit de
vader aan zijn zoon te denken die zijn jonge
dochter wegwijs mag maken in deze wereld
en daar op de herfstwolken tekent zich in
alle pracht een regenboog en weet hij:
Gods trouw rust ook op 't late nageslacht
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||