storm en onraad
het kleed van storm, puur damast
rukt aan tak en gevel het breekt
spontaan, de inertie vaccineert
bij tijd en wijle de kracht zeer onbeheerst
de natuur defragmenteert de bouwsels
van steen en kapitaal tot een transparant
geweten, het scherpt de hoeder van aandacht
tot onvolkomenheden en willekeur
hamer en sikkel, spijker en riet
hakbijl en mortel het geweende levenslied
doorbroken dijken gelynchte luchten
het erfgoed van een tevreden westers leven
Reacties op dit gedicht
| Janny Flikkema: | Maandag, oktober 28, 2013 21:22 |
| storm, heerlijk, ben je nog weggeweest om ervan te genieten ? mochten de weg niet op, was zo graag even naar lauwersoog gegaan, laifs, Janny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2013 | ||
| Thema's: | ||