ze hadden hem als puppie
ooit in 'n opwelling gekocht
of in afwachting ...
dat er kinderen kwamen,

nu zat hij godgansedagen
opgesloten in zo'n kennel
te blaffen tot zijn keel schor stond
eindeloze rondjes te draaien,
uit werken, niemand thuis ...

tot hij 's avonds laat
heel even 'n plasje of 'n pootje mocht strekken
om dan vliegensvlug in de garage
in 'n krappe box te overnachten
waarin hij nauwelijks kon draaien noch keren,

dit ... om verder onheil en ellende te vermijden
want zo'n loslopend dier
zit aan alles te knabbelen,
graaft putten, rukt aan de omheining,
daarbij ...
de buren wilden ook slapen !

'k nam hem uit compassie mee met de auto
want 't baasje was op reis ...
voor 'n ritje in de natuur
en hij liet 't interieur als 'n ravage achter
piepte, jankte door de spleet
van 't vensterraam,

maar toen 'k hem teneinde raad
losliet in mijn eigen tuin
rende hij als losgeslagen wel honderdmaal
van voor naar achter
wat je van 'n opgezwollen castraat
niet zou verwachten,

bezorgde zelfs mijn ganzen op rust
de daver op 't lijf
'n restant van wat nog overbleef
van zijn eigen jachtinstinkt,

wou hij niet meer terug in dat gareel
gromde zelfs zijn weldoener de tanden bloot
al wou hij me duidelijk maken,

al sla je me nu morsdood
nooit of nooit,
krijg je me ooit,
nog in een hok
van één op twee,

met 'n kom water en korrels
en die vervloekte tralie deur
op slot !