Toen
___________________________
Je bekijkt me,
bedorven en verwelkt lijkt mijn gezicht.
Zie ik in de schittering van je ogen.
Ik bleek een zonnebloem te zijn.
Toen,
toen dat toen, toen niet boeide.
Toen was niet belangrijk.
Maar toen was werkelijkheid,
tot nu.
Nu, verrot en verbruind lach ik tot u uit herinneringen.
U.
U bent water en zon.
Leven of dood is de bestemming die u kiest.
Voor mij,
helemaal van mij, ben jij.
In m’n droom.
Soms,
in werkelijkheid.
Neen, niet meer.
Jij was de krachtige hoop die mij het leven verder in drijft.
___________________________
-Anthony Willems
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, november 21, 2013 18:24 |
| goed uitend gedicht, mooi hoor. warme groets |
|
| mima: | Donderdag, november 21, 2013 14:21 |
| :) je doet het goed fijne dag gewenst! |
|
| snake642: | Donderdag, november 21, 2013 14:19 |
| bedankt mima, ik ben enorm verward laatste tijd, kan misschiend aardoor komen dat dingen verkeerd geplaatst zijn, kdoe m''n best:) bedankt voor de reactie alvast allen! | |
| mima: | Donderdag, november 21, 2013 13:56 |
| ja zeker intens, heel mooi hoor, snake maar met een beetje schaven hier en daar nog mooier.... hoedan ook het heeft potentie dus graag gelezen! |
|
| snake642: | Donderdag, november 21, 2013 12:48 |
| bedankt allen!:) | |
| middernachtzonnesteek: | Donderdag, november 21, 2013 10:25 |
| mooi | |
| Miss_AngelOfFire: | Donderdag, november 21, 2013 03:27 |
| Heerlijk intens, prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: snake642 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2013 | ||
| Thema's: | ||