Tastend in de mist
Mijn leven voelt leeg aan
Net als een dood punt van een spoorbaan
Mist om mij heen
Zo voelt het heel alleen
De spanning om tegen de pijn in te gaan
Maar eigenlijk moet ik het verdriet laten gaan
Daarbij moet ik dan ook de hoop loslaten
Het is alleen nog zo moeilijk, want voel me dan zo verlaten
Ik wil iemand om mij heen, wat ik zo heb gemist
Ik durf mij niet open te stellen en daarvoor wil ik nog liever zijn een individualist
Zodat mensen mij geen pijn meer kunnen doen
Toch moet ik mij uiteindelijk van mijn gevecht ontdoen
Hoe ik dat moet doen, weet ik nog niet
En tot nu toe, is mijn grootste leerpunt, leren aangaan van rouw en verdriet…
Net als een dood punt van een spoorbaan
Mist om mij heen
Zo voelt het heel alleen
De spanning om tegen de pijn in te gaan
Maar eigenlijk moet ik het verdriet laten gaan
Daarbij moet ik dan ook de hoop loslaten
Het is alleen nog zo moeilijk, want voel me dan zo verlaten
Ik wil iemand om mij heen, wat ik zo heb gemist
Ik durf mij niet open te stellen en daarvoor wil ik nog liever zijn een individualist
Zodat mensen mij geen pijn meer kunnen doen
Toch moet ik mij uiteindelijk van mijn gevecht ontdoen
Hoe ik dat moet doen, weet ik nog niet
En tot nu toe, is mijn grootste leerpunt, leren aangaan van rouw en verdriet…
Reacties op dit gedicht
| ~Bl@ck @ngel~: | Maandag, maart 24, 2014 22:00 |
| Late reactie, maar nog bedankt Wervelende Regenboog en Witteroos! Ik heb wel van Elisabeth Kübler Ross gehoord, maar nooit iets van gelezen. Groetjes |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, november 21, 2013 20:10 |
| goed je gevoelens hier neer te zetten durf je toch open te stellen wie weet hoe men reageert sterkte groeten van wr |
|
| witteroos: | Donderdag, november 21, 2013 09:57 |
| Mooi gedicht. Heb je wel eens van Elisabeth Kübler Ross gehoord of gelezen? Warme groet | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~Bl@ck @ngel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2013 | ||
| Thema's: | ||