Onaangedaan
Onaangedaan
Ik zou willen schreeuwen
Maar het blijft stil
In mijn hart blijft het sneeuwen
Geruisloos en kil
Ik zou willen vluchten
Ver van dit gevoel vandaan
Zoeken naar wat me kan opluchten
Maar alles lijkt stil te staan
Ik zou willen huilen
Hartverscheurende tranen
Bij jou willen schuilen
Me veilig willen wanen
Ik zou willen slaan
Deze machteloosheid kwijt raken
Maar het lichaam blijft onaangedaan
Om elke uitbarsting te staken
Reacties op dit gedicht
| Marjolein333: | Maandag, december 09, 2013 09:48 |
| hou vol! take care! grtz mar | |
| gedichtenlady: | Zondag, december 08, 2013 15:23 |
| Mooi ;) heel herkenbaar ... Groetjes Raissa |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, december 07, 2013 18:53 |
| graag gelezen hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2013 | ||
| Thema's: | ||