voortdurend waken
ik kijk omhoog en zie alleen maar wolken
geen ster te zien aan de donkere hemel
maar ik weet achter wolken verscholen
daar stralen ze duizenden sterren
je ziet ze niet maar zijn er wel
voortdurend zullen ze blijven waken
over wat ze hier hebben achtergelaten
maar even komen ze nu tot rust
om snel weer te gaan knipperen
bij het heldere licht van de maan
maar in het hart blijven ze schitteren
daar zijn geen schaduwen het is er altijd licht
christa
Reacties op dit gedicht
| energygirl: | Woensdag, december 11, 2013 21:23 |
| Mooi zinne Mooi prachtig gedicht.... Met veel aandacht gelezen. Wat zou het mooi zijn als het echt zo is... Al die sterren... |
|
| karinvangelder: | Woensdag, december 11, 2013 19:16 |
| zo mooi beschreven Christa liefs van mij x Karin |
|
| Quicksilver: | Woensdag, december 11, 2013 19:12 |
| als in het hart gebeiteld staan ze in het licht voor altijd... warme groet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2013 | ||
| Thema's: | ||