thuiskomen
als mist zich
samen klit
tot duistere tijding
verdicht ik mij
midden ervaring
als stille schaduw
hoopvol wachtend tot dauw
als schittering
me het vertrouwen geeft
om zonder één misstap
het broze
gaaf weer te vinden
Reacties op dit gedicht
| John Kroos: | Donderdag, december 12, 2013 15:19 |
| Ik vermoed dat de eerste regel van de tweede strofe mij "mijn" moet zijn. Voor de rest is het een heerlijk fragiel gedicht. Graag gelezen en warme groet, John |
|
| windwhisper: | Donderdag, december 12, 2013 13:21 |
| heel mooi Martine lfs Cobie |
|
| Quicksilver: | Donderdag, december 12, 2013 12:46 |
| leest hoopvol met vertrouwen in toekomst! erg mooi verwoord warme groets |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, december 12, 2013 11:03 |
| Treedt uit de schaduw Tine dan vind je vanzelf zonder misstappen het gave licht. Mooike is deze weer. Wens je veel liefs en warme groet Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2013 | ||
| Thema's: | ||