Zwijg stil
Als driest verdriet
doemt het op en stapt
recht door zee
het nietsvermoedende in,
het hijgt en briest,
krijst woorden langs
zwijgende oren,
Wat valt er te zeggen,
het gesprokene
vervliegt in kluisters,
laat de vleugels
van de vuurvlinder
ironisch verbrand achter,
vergeet zijn pracht,
Naakt zindert het na,
wiegt zichzelf blind.
doemt het op en stapt
recht door zee
het nietsvermoedende in,
het hijgt en briest,
krijst woorden langs
zwijgende oren,
Wat valt er te zeggen,
het gesprokene
vervliegt in kluisters,
laat de vleugels
van de vuurvlinder
ironisch verbrand achter,
vergeet zijn pracht,
Naakt zindert het na,
wiegt zichzelf blind.
Reacties op dit gedicht
| mienemien: | Vrijdag, mei 02, 2014 01:42 |
| Wauw... Ik voel de pijn nog van zijn woorden | |
| september: | Zondag, januari 12, 2014 15:26 |
| Heel erg goed geschreven, de teleurstelling en verwarring heel sterk verwoord. | |
| snake642: | Zaterdag, januari 11, 2014 18:01 |
| Dit is een meesterwerk! | |
| youkie: | Zaterdag, januari 11, 2014 10:41 |
| mooi verwoord groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Miss_AngelOfFire | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||