Praten in de regen
Ik blijf praten in de regen
niemand die mij hoort
het geluid van mijn stem
is sindsdien niet meer gestegen
Ik praat in de duisternis
als alles stil geworden is
wanneer niemand mij kan horen
praat ik zacht
zodat ik niemand kan storen
Ik blijf praten op een onbekende weg
waar geen mensen ooit komen
in de regen sta ik dan, heel alleen
vervagen al mijn dromen
Ik praat thuis …
stil, zacht, geruisloos
niemand die aan mij denkt
niemand die voor mij koos …
zo blijf ik praten
in de stille regen
Reacties op dit gedicht
| Oxygénée: | Vrijdag, januari 17, 2014 22:49 |
| Als je Raisa heet, heb je zowiezo een topnaam! Ga daar vanuit verder | |
| windwhisper: | Woensdag, januari 15, 2014 07:17 |
| schrijf het van je, iemand komt jouw woorden tegen en je wordt gehoord lieve groet Cobie Goede morgen Raisa |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 15, 2014 06:57 |
| als het helpt is het goed | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||