de dagen repeteren
in een jaarlijks
schouwtoneel
figureer ik in
mijn eigen leven
speel ik omzichtig
naar het beste deel
ervend deel ik
wat is opgedaan
de mooiste dracht die
mij kon kleuren
heb ik gevend
laten gaan
in de rimpels
die ze dragen
van het water dat
in sterkte zachtheid peilt
laat ik de deuren op
een kiertje, het is
dat licht dat
mij verblijd
Horizon01: | Maandag, juni 24, 2019 16:35 |
Heel mooi geschreven. Groetje, | |
kimmytje: | Vrijdag, januari 17, 2014 16:00 |
Alweer een stilmakend gedicht, Heel mooi verwoord Liefs Kimmy |
|
wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 17, 2014 13:47 |
koester je in dat mooie licht zodat je innerlijke blijheid blijft stralen is dit een van de schilderijen van de degene die jij een tijdje terug aanhaalde in een van je reacties? fijne dag en groet wr |
|
roosjerood: | Vrijdag, januari 17, 2014 11:59 |
wow ,wederom een pracht schrijven | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 17, 2014 11:43 |
Dit heb je als figurant prachtig uitgedrukt John. Laat je blijvend verblijden met het licht van de openstaande deur. Fijn om dit gedicht te lezen. Hartelijke groet en mooie dag Anneke |
|
youkie: | Vrijdag, januari 17, 2014 08:23 |
goede morgen heerlijk mooi fijne dag |
|
windwhisper: | Vrijdag, januari 17, 2014 08:12 |
wat mooi, zo intens lieve groet Cobie goede morgen John |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 17 januari 2014 | ||
Thema's: |