Nieuw jaar
Nieuw jaar
Met lege handen in de zakken
zet ik mijn voet aarzelend neer in het nieuwe jaar.
ik wandel in een gebroken winter,
liggend tussen twee jaren in
de een oneven
de ander even
en zeker niet hetzelfde
het zullen nooit tweelingen worden.
Het voorjaar lijkt zo ver
de dagen zo zwak
ik durf ze niet te pakken
al zijn mijn handen nog zo leeg
en de nachten zo lang en zwaar
ik zie wel hoe ik de dagen vul
een voor een
even en
oneven
langzaamaan durf ik toch
en zet mijn stappen
winter wordt voorjaar
wordt zomer wordt herfst.
De dagen zullen langer worden,
het jaar vol.
Ik ga ze vullen,
maar niet alleen.
Aad van der Klaauw
Met lege handen in de zakken
zet ik mijn voet aarzelend neer in het nieuwe jaar.
ik wandel in een gebroken winter,
liggend tussen twee jaren in
de een oneven
de ander even
en zeker niet hetzelfde
het zullen nooit tweelingen worden.
Het voorjaar lijkt zo ver
de dagen zo zwak
ik durf ze niet te pakken
al zijn mijn handen nog zo leeg
en de nachten zo lang en zwaar
ik zie wel hoe ik de dagen vul
een voor een
even en
oneven
langzaamaan durf ik toch
en zet mijn stappen
winter wordt voorjaar
wordt zomer wordt herfst.
De dagen zullen langer worden,
het jaar vol.
Ik ga ze vullen,
maar niet alleen.
Aad van der Klaauw
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Aad van der Klaauw | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||