Het schuift
en knerpt
langzaam kruipt
de stonde
langs de tanden
van de tijd
alles
van gewicht
wordt
doorluchtig
neergevlijd
onzichtbaar
zijn de sporen
van de gang
-
het schaalt
het weegt
het pleegt
een hellend
stuk verval
het gruis
verliest zich
in restanten
de zwaarte eindigt
vaak zo smal
september: | Zaterdag, januari 25, 2014 18:27 |
Heel goed geschreven John, het komt echt binnen en de afbeelding laat het gedicht nog beter tot zijn recht komen. Sterkte in deze tijden. | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 25, 2014 14:36 |
Zie en lees het onevenwicht in dit gedicht John. Kopelijk komt met de tijd het een en ander weer in balans. Hartelijke groet, Anneke |
|
kimmytje: | Zaterdag, januari 25, 2014 14:31 |
Alweer een heel mooi gedicht, En met deze prachtige afbeelding komt je gedicht ten volle tot zijn recht Heel graag gelezen Liefs Kimmy |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, januari 25, 2014 06:30 |
mooi! | |
windwhisper: | Zaterdag, januari 25, 2014 06:02 |
met de afbeelding is het evenwichtig lieve groet Cobie goede morgen in balans sterkte |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 25 januari 2014 | ||
Thema's: |