engeltjes
Twee engeltjes in me leven
Zomaar om het even
Mijn wereld in gekropen mijn hartje binnen geslopen
Ze spelen lachen en zingen
nu dringt het hier pas binnen
Hoe mooi het leven soms kan zijn
Geen zorgen geen gedachten geen pijn
Zo klein zo fijn zo onbevangen
Zo lief zo mooi zo vol verlangen
Ja wat hun moeder mij toch gaf
Zo vreemd zo raar en ook zo maf
Ineens was het daar ineens zo waar
Twee engeltjes in me leven
Zomaar om het even
Mijn wereld in gekropen mijn hartje binnen geslopen
Ze spelen lachen en zingen
nu dringt het hier pas binnen
Hoe mooi het leven soms kan zijn
Geen zorgen geen gedachten geen pijn
Zo klein zo fijn zo onbevangen
Zo lief zo mooi zo vol verlangen
Ja wat hun moeder mij toch gaf
Zo vreemd zo raar en ook zo maf
Ineens was het daar ineens zo waar
Twee engeltjes in me leven
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, januari 30, 2014 01:58 |
| Mooi lief gedicht zeer graag gelezen. Liefs | |
| kimmytje: | Woensdag, januari 29, 2014 16:50 |
| Proficiat!! Heerlijk de liefde die je kan voelen voor zo''n kleine wezentjes, geniet er maar van! Liefs Kimmy |
|
| mucho: | Woensdag, januari 29, 2014 14:54 |
| toe maar, gelijk twee engeltjes als je ze allebei een hand geeft dan ben in de wolken liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: geronnimo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||