Grijs
Grijs
ik kon niet anders meer
gedwongen zien
doch dan vanuit haar ogen
pijn bekroop mij zeer
kille nachten bovendien
natuurlijk is er mededogen
gevoel opent meer dan iets
tastbaar in het blinde
tranen zijn er niet voor niets
Reacties op dit gedicht
| John Kroos: | Vrijdag, januari 31, 2014 00:21 |
| Zeer mooi verwoord. Graag gelezen en hartelijke groet, John |
|
| Oxygénée: | Donderdag, januari 30, 2014 23:03 |
| een knappe, kerel! Soms moet iets vaag zijn om duidelijk te zijn | |
| kimmytje: | Donderdag, januari 30, 2014 20:47 |
| Mooi hoor, Ook zeer overeenkomstig je achtergrond met de kleur van je tekst en de betekenis van ''grijs'' Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2014 | ||
| Thema's: | ||