Verharden doet geen kou
toch een sneeuwvlok doet verzachten
en rivieren doet bevriezen

Verzachten doet geen warmte
toch de zon klei doet verharden
en hars doet smelten

Verduisteren doet geen angst
toch een streven doet belichten
en wolken doet ontwijken

Stralen doet geen bochten
toch een spiegel doet zien
en hoeken doet belichten

Roken doet geen vuur
toch een oase doet golven
en zuurstof doet verdampen

Doorgaan doet geen bliksem
toch een flits doet inslaan
en gerommel doet vertragen

Verwarren doet geen golf
toch een onderstroom doet baren
en rivieren doet ontaarden

Ongelovig doet geen mens
toch een blindheid doet aftasten
en dromen doet ontwaken

Voorstellen doet geen vogel
toch een laagvlieger doet duiden
en vogelzang doet overvallen

Leven doet geen pop
toch een verbeelding doet spreken
en toneel doet ontspringen

Houden doet geen mens
toch een hand doet verwelkomen
en mimiek doet verwaaien

Vervuilen doet geen straling
toch een aankomst doet verpoederen
en doortasten doet uitblinken

Ontdoen doet geen vertrek
toch een afstand doet verweren
en herinneringen doet blijven

Alles doet geen niets
toch een afzetten doet maken
en vertrek doet herhalen

Liefhebben doet geen bruut
toch een harnas doet schuilen
en houden doet verzwaren

Paniek doet geen voorkeur
toch een keuze doet uitzoeken
en krom doet rechtlonen

Schrijven doet geen pen
toch een inktstreep doet vastleggen
en dichters doet bewegen

Eigenlijk doet geen moet
toch een papier doet bedekken
en inkt doet uitwerken

Beantwoorden doet geen vraag
toch een verbeelding doet weten
en vrede doet ontstaan

Ik doet geen nood
toch een traan verdiept zinkt
en terug naar huis wil