Met het strijken
van de dagen
schampten ook de jaren
langs de banden
van vergetelheid
het bloed, verwant
aan onze oorsprong
droogde in
de aders van
het leven op
geen woord
geen simpel teken
deelde luister
aan de stroming
van ons wezen mee
slechts de droefheid
van het missen
in de nieuw
ontheemd gelegen
dagenraad
liet de samenhang
als klonters zand
in ons bekennen
we schudden handen
deelden maskers
in fatsoen
wellicht kan ooit
de tijd iets doen verkeren
wellicht is ooit
nog niet te laat
kimmytje: | Woensdag, februari 05, 2014 22:08 |
Heerlijk hoe je woorden en zorgvuldig gemaakte zinnen mij zo''n uniek gevoel kunnen geven. Het is onbeschrijflijk wat jouw schrijven met me doet, ik raak er steeds van verzonken in gedachten. Heel mooi! Liefs Kimmy |
|
Quicksilver: | Woensdag, februari 05, 2014 13:22 |
invoelend gedicht wat me laat nadenken over bepaalde dingen, wellicht is het nog niet te laat... warme groets |
|
Fairouz: | Woensdag, februari 05, 2014 13:21 |
dat is jammer John. en ook verdrietig. men zegt het wel heel vlug : het is nooit te laat. men moet het wel samen willen. weer bijzonder mooi verwoord. hartelijke groet, Fairouz |
|
roosjerood: | Woensdag, februari 05, 2014 09:49 |
heel mooi ,het is nooit te laat ,deel je verdriet | |
teun hoek: | Woensdag, februari 05, 2014 09:34 |
Het leven staat open voor veel mogelijkheden John. Sterkte h. gr. th |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, februari 05, 2014 08:50 |
Jammer is dat John want je hebt elkaar extra nodig in zo''n situatie om het verdriet te kunnen delen. Wellicht dat het gemis de aderen weer warm doen stromen. Sterkte en hartelijke groet. Anneke |
|
youkie: | Woensdag, februari 05, 2014 08:49 |
goede morgen zeg nooit het is te laat weet dat de tijd verder gaat fijne dag liefs |
|
Gertie Chyla: | Woensdag, februari 05, 2014 08:31 |
Mooi ! Het is nooit te laat !! Gr. Gertie |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 05 februari 2014 | ||
Thema's: |