dichterstuin
dichterstuin
zijn domein - de stilte van de dichterstuin - werd
overwoekerd door afgebladderd schilderwerk van
vroeg ontwikkelde hiaten in buitenbevattelijke in-
gekeerdheid die hem trillingen verschafte om de
bij aanvang ondoorgrondelijkheid - zeg maar bo-
demloosheid - van zijn zijn te bewonderen en de
evenzovele grijze bergen steen - om hem heen -
in aanschouwingen en spiegelingen te herkennen
als evenbeelden waarvan het meest geabstraeer-
de vakmanschap als verloren gewaande zonen in
omhelzingen en gouden ringen de zwijnendraf
hem inzicht gaf als herinneringswoorden die hij
nooit eerder hoorde en door menig zwerver werd
veracht - hem alleen de ware vreugde bracht
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, februari 08, 2014 09:24 |
| Een staaltje van rijke poezie lees ik hier, als een fraaie bloem in je tuin. Erg mooi! Hartelijke groet. Anneke |
|
| windwhisper: | Zaterdag, februari 08, 2014 06:49 |
| ik vind het als geheel heel mooi, het draagt de warmte van je hart liefs Cobie goede morgen |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, februari 08, 2014 03:50 |
| heel mooi | |
| september: | Zaterdag, februari 08, 2014 00:49 |
| Bijzonder mooi :) | |
| John Kroos: | Zaterdag, februari 08, 2014 00:30 |
| een mooi stukje poezie dat ik in de spiegeling rond de diepte van de vijver in je tuin graag meegelezen heb Hartelijke groet, John |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||