Tot de dood hen scheidt..
Met inééngevouwen handen
en haar ogen roodomrand
stapt zij zacht zijn kamer binnen
in haar hand de ochtendkrant
Dan leest zij de laatste nieuwtjes
heel zorgvuldig uitgezocht
onderwijl zijn handen strelend
langs haar wang loopt traag het vocht
van haar ingehouden tranen
soms dan wordt het haar teveel
maar ze doet het voor haar vader
weer een dag, maar nog hoeveel
en haar ogen roodomrand
stapt zij zacht zijn kamer binnen
in haar hand de ochtendkrant
Dan leest zij de laatste nieuwtjes
heel zorgvuldig uitgezocht
onderwijl zijn handen strelend
langs haar wang loopt traag het vocht
van haar ingehouden tranen
soms dan wordt het haar teveel
maar ze doet het voor haar vader
weer een dag, maar nog hoeveel
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Dinsdag, februari 11, 2014 12:20 |
| rakend geschreven heel mooi | |
| wijnand.: | Dinsdag, februari 11, 2014 10:42 |
| prachtig | |
| middernachtzonnesteek: | Zaterdag, februari 08, 2014 23:51 |
| mooi, erg goed | |
| wytske: | Zaterdag, februari 08, 2014 18:30 |
| echt heel mooi, een waterval van tranen | |
| liesjequilt: | Zaterdag, februari 08, 2014 17:30 |
| Mooi Tjitske, ben er stil van gr. Liesbeth |
|
| youkie: | Zaterdag, februari 08, 2014 14:00 |
| vol ontroering gelezen groetjes |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, februari 08, 2014 11:09 |
| ontroerend mooi | |
| windwhisper: | Zaterdag, februari 08, 2014 10:21 |
| ontroerend, geloof me maar dikke kus Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tjitske Buwalda | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||