Bloem der ware liefde
Daar bloeit een bloempje mooi en fris
op deze woelige aarde
Zij tooit zich, zonder schijn, vernis
en dat verhoogt haar waarde
De liefde is 't, dat een droef gezicht
een glimlach kan ontlokken
Het bannelingenkruis verlicht
een eind maakt aan 't mokken
Nooit hoont ze; 't is je eigen schuld
dat jij dit juk moet dragen
maar balsemt wonden, vol geduld
en geeft zich, zonder vragen
op deze woelige aarde
Zij tooit zich, zonder schijn, vernis
en dat verhoogt haar waarde
De liefde is 't, dat een droef gezicht
een glimlach kan ontlokken
Het bannelingenkruis verlicht
een eind maakt aan 't mokken
Nooit hoont ze; 't is je eigen schuld
dat jij dit juk moet dragen
maar balsemt wonden, vol geduld
en geeft zich, zonder vragen
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, februari 12, 2014 00:45 |
| Dit is mooi :) | |
| middernachtzonnesteek: | Dinsdag, februari 11, 2014 23:24 |
| mooi | |
| Bob Van St. Job: | Dinsdag, februari 11, 2014 22:57 |
| Graag gelezen hoor. | |
| Concrete Kunstenaar: | Dinsdag, februari 11, 2014 16:20 |
| mooi man | |
| wervelende regenboog: | Dinsdag, februari 11, 2014 12:22 |
| weer een hele mooie Tjitske! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 11, 2014 12:10 |
| mooi om hardop te lezen | |
| Fairouz: | Dinsdag, februari 11, 2014 11:42 |
| heel mooi !! | |
| wijnand.: | Dinsdag, februari 11, 2014 10:40 |
| fraai gedicht in goed lopend metrum gaan meer van je lezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Tjitske Buwalda | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2014 | ||
| Thema's: | ||