raapte het applaus
ik raapte het
applaus
dat nog opklonk
tegen
de sluitende
gordijnen
zag de
glinsterende ogen
warme lach en
bloemen
langzaam uit beeld
verdwijnen
voelde het succes
maar kon er niets van
vinden
in mijn chaotisch
diep van binnen
wilde terug naar
de zaal
om weer de flow te
proeven
van mijn allerlaatste
verhaal
nog één keer
volmaakt gelukkig zijn
maar ik stond daar
lamgeslagen
aan de verkeerde
kant van het gordijn
wil melker
18/02/2014
september: | Woensdag, februari 19, 2014 18:54 |
Een mooi fascinerend gedicht om nog eens over na te denken. Erg goed geschreven Wil. | |
liesjequilt: | Dinsdag, februari 18, 2014 18:12 |
soms liggen angst en euforie zo dicht bij elkaar en moet je toch een stapje nemen. gr. Liesbeth |
|
ILse Bruintjes: | Dinsdag, februari 18, 2014 15:14 |
mooi | |
youkie: | Dinsdag, februari 18, 2014 11:16 |
prachtig geschreven voor mij ben je nummer één applaus of geen want dit doet er niet toe word je schrijven nooit moe fijne dag liefs |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, februari 18, 2014 09:40 |
Van mij een welverdiend applaus met warme lach en bloemen Wil, raap het op en koester het voordat de gordijnen sluiten. Fraai gedicht en graag gelezen. Hartelijke groet en mooie dag Anneke |
|
teun hoek: | Dinsdag, februari 18, 2014 08:55 |
hunkerend naar wat was eb niet meer is. Mooi Wil. h. gr. teun |
|
kimmytje: | Dinsdag, februari 18, 2014 06:34 |
Heel mooi beschreven hoe angst en chaos kan aanvoelen Liefs Kimmy |
|
windwhisper: | Dinsdag, februari 18, 2014 06:21 |
angst kan verlammend werken lieve groet Cobie goede morgen Wil |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 februari 2014 | ||
Thema's: |