Kijk eens pap...
Kijk eens pap...
als een herinnering
mij weer een duwtje
in de rug geeft
onderhand
jij als jochie
weer stap voor stap
het duinzand wegtrapt
mij keer op keer
weer nadeed
kijk eens pap heel vlug
lijk ik nou niet veel op jou?
en loop ik
ook weer zo terug
redt u het wel?
of moet ik gewoon maar
weer een handje geven
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Donderdag, maart 06, 2014 09:59 |
| indringende tekst |
|
| mucho: | Donderdag, maart 06, 2014 09:25 |
| een handdruk is beter gepast misschien | |
| John Kroos: | Woensdag, maart 05, 2014 20:22 |
| Mooi stukje schrijven dat ik in wederkerigheid gelezen heb.. Hartelijke groet, John |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||