Gevangen lied
Vertel mij eens lief kind
wat weet gij van het water?
Gij die gelijk het woudven
rimpelloos zijt
weet gij hoe het kan bonsen
de grijze golfslag fronsen
en ijzig stil kan staan
in krakend wintertijd
verhaal mij nog eens verder
wat kent gij van de grond?
Gij die gelijk het duinzand
vliedt van strijd
weet gij hoe zij kan klinken
en paarden doet verzinken
de hooioppers omhoog stuwt
langs de dijen van de meid
en nu we toch daar zijn
wat beseft gij van de Dood?
Gij, in het leven vers
en zonder lasten
een klompje laat gij vaar'n
en gij zeilt onbekommerd
van ieder schip des levens
slecht de Dood de masten
Och vader, staakt uw vragen
ik heb de lamp gelost
die mij in 't nachtuur
voorts mocht leiden
Nu wacht mij daar de sprankel
die ik u wensen mag
mijn zijn zal de zang in u
bevrijden
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, juni 02, 2022 12:03 |
| Prachtig.. | |
| Hans Winter: | Maandag, maart 10, 2014 19:09 |
| ook de verdonkerde vonk zal eens op zijn tijd hevig moeten worden beleefd om de doorgegeven levenslijn tot vrede toe waar te maken. mooie tekst die meer aandacht verdient, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Grasmus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||