eiland
eiland
een zuidenwind waait
de mist van mijn eiland
waar ik speel
met licht en zilverzand
de kreeften op het strand
rooster ik op een vuurtje
van oude scheepswrakken
scharen verkoop ik aan toeristen
als scheepslieden voorbij varen
kruip ik op het duin
en schreeuw: "er zal geen tijd meer zijn"
meeuwen pikken aan mijn kruin
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, maart 11, 2014 23:13 |
| Sterk en goed verwoord. Fijn je gedicht gelezen te hebben. | |
| mucho: | Dinsdag, maart 11, 2014 16:29 |
| mooi, pcp ik ga alle tijd nemen om dit tot uiten treure te lezen tot ik het op mijn hoofd ken |
|
| Fairouz: | Dinsdag, maart 11, 2014 16:24 |
| aparte tekst maar ook boeiend !! vriendelijke groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||