Brussel
Ik had vroeger in Brussel moeten zijn,
toen het nog donker was, toen de zon
nog onder was. Dan had ik naast de stad
gelegen toen ze ontwaakte, toen Magritte
werkelijkheid werd. Dan had ik haar versteende
hand vastgehouden bij de eerste kus,
dan had ik mezelf verloren gelegd diep
in haar geborgen angst. Maar ik kwam later,
de stad was verdwenen onder de drukte,
haar bed was al koud, mijn aankomst eenzaam.
Ik had echt vroeger in Brussel moeten zijn.
toen het nog donker was, toen de zon
nog onder was. Dan had ik naast de stad
gelegen toen ze ontwaakte, toen Magritte
werkelijkheid werd. Dan had ik haar versteende
hand vastgehouden bij de eerste kus,
dan had ik mezelf verloren gelegd diep
in haar geborgen angst. Maar ik kwam later,
de stad was verdwenen onder de drukte,
haar bed was al koud, mijn aankomst eenzaam.
Ik had echt vroeger in Brussel moeten zijn.
Reacties op dit gedicht
| Georg.: | Maandag, maart 24, 2014 20:36 |
| Brussel binnenrijden met de trein, terwijl de zon ontwaakt is pure magie. | |
| september: | Maandag, maart 24, 2014 19:29 |
| Mooi! | |
| M-Rose: | Maandag, maart 24, 2014 13:33 |
| geloof me je komt daar voor nix echt te laat aan oft = vr een plaats id metro | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Maandag, maart 24, 2014 11:56 |
| mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: Georg. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||