Nacht
Jij was het spiegelende water
waarin ik mezelf - vermomd als steen - gooide.
De zindering deinde uit
tot ver in het volgende licht.
waarin ik mezelf - vermomd als steen - gooide.
De zindering deinde uit
tot ver in het volgende licht.
Reacties op dit gedicht
| liesjequilt: | Woensdag, maart 26, 2014 19:55 |
| prachtige bespiegeling! gr. Liesbeth |
|
| onkruyd: | Woensdag, maart 26, 2014 09:51 |
| Mooi gevonden, gegrepen en blijft hangen... ook de - tussenzin- er tussenin maakt het een fraai geheel! Groetjes |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, maart 26, 2014 09:40 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Gers van Nevel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||