Het verdronken kalf!
Vermolken, gedronken en volbloeds,
dagen slijten de nachten uit.
Wat is men met dronken woorden als ware daden ontdanken?
Dit is geen dicht maar een toespraak, belust op waarheid en eveneens de weerslag van globale angst!
Prikkelingen stimuleren mijn brein en kennis breid zich uit.
Arbeiders, ambachtslieden en verdronken kalvers, de wereld is gevuld met verdriet en snakt onweerbachtig naar adem.
Velden rotten en harten vergaan, verderf is vernieling, maar vernieling is moord.
dagen slijten de nachten uit.
Wat is men met dronken woorden als ware daden ontdanken?
Dit is geen dicht maar een toespraak, belust op waarheid en eveneens de weerslag van globale angst!
Prikkelingen stimuleren mijn brein en kennis breid zich uit.
Arbeiders, ambachtslieden en verdronken kalvers, de wereld is gevuld met verdriet en snakt onweerbachtig naar adem.
Velden rotten en harten vergaan, verderf is vernieling, maar vernieling is moord.
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, maart 31, 2014 22:49 |
| Dit schrijven spreekt me nu in het bijzonder aan, dat is een gevoel. Mooi verwoord! | |
Over dit gedicht
| Auteur: AcidCortex | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2014 | ||
| Thema's: | ||