Het kind

Het kind kijkt op
de lente komt
narcissen schieten
uit de grond

Vanuit de lucht
spiekt de zon
terwijl het kind
eens heel diep zucht

Thuis is er ruzie
papa schreeuwt
mama huilt
ze snapt het allemaal niet

Vroeger waren ze
altijd lief
waarom nu dan
niet meer

Het kind loopt
langs de narcissen
verlicht in de zon
denkend aan toen

Het allemaal begon..

Geschreven door

* Rooz *

Reacties op dit gedicht

* Rooz * vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Aquarel:	Woensdag, april 02, 2014 18:22
Onderschat nooit het leed dat het kind te dragen krijgt. Mooi gedicht... Liefs, Aquarel

Syncoop³:	Dinsdag, april 01, 2014 18:37
Kinderen zijn meestal de dupe. dat is waar de meeste volwassenen in gebreke blijven.mooi geschreven.:)

Over dit gedicht

Auteur: * Rooz *
Gecontroleerd door: pantarhei
Gepubliceerd op: 01 april 2014
Thema's: [Eenzaamheid] [Gemis] [Lente]