Vleugels
Vleugels
Vleugels die het begeven
Ze zijn moe gestreden
Op de stroming van de wind
Is het dat hij nog wat kracht vind
Om te blijven zweven
Want, hij wil nog niet stoppen met leven
Hij zweeft maar door, op wat de wind,
Hem nog heeft te geven
Ik blaas met hem mee, maar hij word al zo gedwee.
Zijn vleugels worden lam
En de wind neemt hem niet meer mee
Zij, die de stroming onder zijn vleugels ontnam
Hoe hard ik ook nog mee blaas
Heel zachtjes komt er om hem heen een waas.
De vogels buiten
Fluiten hun laatste concert
En ik vouw me handen en sluit me ogen
Voor een stil en ingetogen gebed
Deze vlucht moeten we opgeven
Want dit is het laatste stukje van jouw leven
Maar zonder jou wil ook ik niet meer leven
Want met heel mijn hart en ziel
Hou ik zoveel van jou
Ik kan en wil jou niet opgeven
Wat voor zin heeft voor mij
Dan nog het leven
Voor mijn Ties
Liefs Jet
Vleugels die het begeven
Ze zijn moe gestreden
Op de stroming van de wind
Is het dat hij nog wat kracht vind
Om te blijven zweven
Want, hij wil nog niet stoppen met leven
Hij zweeft maar door, op wat de wind,
Hem nog heeft te geven
Ik blaas met hem mee, maar hij word al zo gedwee.
Zijn vleugels worden lam
En de wind neemt hem niet meer mee
Zij, die de stroming onder zijn vleugels ontnam
Hoe hard ik ook nog mee blaas
Heel zachtjes komt er om hem heen een waas.
De vogels buiten
Fluiten hun laatste concert
En ik vouw me handen en sluit me ogen
Voor een stil en ingetogen gebed
Deze vlucht moeten we opgeven
Want dit is het laatste stukje van jouw leven
Maar zonder jou wil ook ik niet meer leven
Want met heel mijn hart en ziel
Hou ik zoveel van jou
Ik kan en wil jou niet opgeven
Wat voor zin heeft voor mij
Dan nog het leven
Voor mijn Ties
Liefs Jet
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Maandag, april 07, 2014 08:44 |
| Heel erg fijn om je te lezen, Hans.j Dankjewel . Liefs Jet |
|
| Hans Winter: | Zondag, april 06, 2014 23:26 |
| afscheid nemen is nabij blijven, meegaan in het verglijden, zo mogelijk voorbereiden, jezelf ook weg voelen sterven, maar je sterken voor het verder groeten waar dat moet, want geen leven geeft later tijd. hans |
|
| Hans Winter: | Zondag, april 06, 2014 23:26 |
| je los gaan laten, waar de lente lovert, vogels nestelen, bloemen toeven, ja wortels dieper gronden dan is te zien, al ''t vragen voorbij zijn, hoeveel verschil zal het wel niet maken waar je naaste van zoveel doorgeraakte jaren je leven over wil dragen. hans |
|
| Marloes Hendriks: | Zondag, april 06, 2014 19:01 |
| Een ontroerend gedicht. Sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jet van keken |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2014 | ||
| Thema's: | ||