Kracht
De paarden renden in galop
Uitgelaten in de grote wei
Rennend, springend, vrij
Verleidden ze mij tot een stop
Ik keek naar hun kleuren
Zag de fiere manen staan
Trokken zij zich van mij iets aan
roken zij soms mensengeuren?
Ze gaan met snelle benen
Elegant over het veld vol gras
Slechts een moment dat ik er was
Maar dat beeld is nooit verdwenen
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Maandag, april 21, 2014 16:20 |
| Prachtig heb je hier de galop van de paarden beschreven Jose, het moet een mooi moment zijn geweest. Lieve groeten Anneke |
|
| teun hoek: | Maandag, april 21, 2014 12:54 |
| Geweldige beleving altijd weer dravende paarden in een groot veld. h. gr. teun | |
| liesjequilt: | Maandag, april 21, 2014 11:59 |
| Mooi de brute kracht van een paard. gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2014 | ||
| Thema's: | ||