Elk leven eindigt
Elk leven eindigt
dooreen en gordijn
van overvloedige tranen
hikt het jongetje zijn verdriet
luid het zware afscheid in
hij ziet zich al eenzaam
alsof alles zwart wordt
hij nooit meer geliefd zal zijn
het leven hem verlaat
de tranen blijven komen
de dode, zijn dag en nachtvriend
normaal likte hij zijn tranen
maar de dood stond tussen hem
het dode hondje leek te staren
het jongetje voelde de vraag
laat mij niet alleen ik hou van jou
zijn sluitende ogen legden de wereld stil
ela
Reacties op dit gedicht
| Syncoop³: | Zondag, april 27, 2014 14:26 |
| even slikken.2x lezen gaat niet lukken zonder een traan. | |
| liesjequilt: | Zondag, april 27, 2014 11:33 |
| Ja dat kan heel aangrijpend zijn, gr, Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2014 | ||
| Thema's: | ||