verwachtingen
soms voelt het alsof ik in niets mijzelf kan zijn
Alsof het nooit om mij mag gaan
Dan maak ik alles omtrent mij te klein
en blijf ik in mijn eentje staan
Dan zorg ik voor de eenzaamheid
en zoek antwoord op de vragen
waarom het is dat ik zo lijd
Waarom ik het allemaal moet dragen.
Alleen ga ik op pad
om perfectie na te streven
op zoek naar wat ik ooit eens had
zonder verwachtingen te leven
zonder te kijken naar wat iedereen van mij verwacht
zou ik willen leven
ondertussen vraagt de twijfel zacht
of ik die veiligheid wel op kan geven
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Zondag, november 08, 2015 16:55 |
| Voor velen herkenbaar denk ik. Een mooie vraag op het einde, ik ben benieuwd of je er een antwoord op hebt gevonden ;) Of misschien een halfantwoord, een puntkomma.. Een twijfelende ja? Mooi gedicht, wederom! | |
| Syncoop³: | Zaterdag, mei 03, 2014 22:22 |
| er zijn geen garanties.maar het najagen op zich is al een mooie levenstaak . :) |
|
| september: | Zaterdag, mei 03, 2014 22:06 |
| Mooi..goed verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: -*me*- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2014 | ||
| Thema's: | ||