welterruste
Welterusten
Vind ik nachtelijke regenbogen
op het welvend silhouet
Hoor ik zacht gezongen symfonieën
nu de rust is ingezet?
Gloeit de zon nog op je wang
in peluwen diep verzonken
waardoor een gemompeld warrig woord
wakker beter had geklonken.
Zelfs nu de sluier van de nacht
tracht jouw kleuren te verbloemen
Kan ik kijkend met mijn hart
al die schoonheid niet benoemen
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juli 01, 2019 15:52 |
| Prachtig om nog terug te lezen. Schitterend Syncoop. | |
| dark writer: | Maandag, mei 19, 2014 00:15 |
| Pracht van een gedicht! | |
| wervelende regenboog: | Zondag, mei 18, 2014 20:53 |
| met bewondering gelezen :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Syncoop³ | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2014 | ||
| Thema's: | ||