Papa
Papa
Een raar woord
Het is niet de definitie van wie jij bent
Papa
Dat klinkt te warm
Voor een persoon als jij
Verwijten
Want papa waar was jij
Met je gedachten bij jezelf
En de band die jij voor ogen had
Verwijten
Omdat je het allemaal hebt verkloot
Door je eigen problemen
Jarig zijn
Op mijn geboortedag
Waarin jij papa werd
Opnieuw een stilte
Jarig zijn
Maar geen kaartje
Om te weten dat je aan me denkt
Ja, ik heb je weggeduwd
Maar papa ik was een kind
En jij de volwassene
Maar eigenlijk niet
Jij was de papa
En ik de volwassene
En dat is waarom je niet meer mijn papa bent
Een raar woord
Het is niet de definitie van wie jij bent
Papa
Dat klinkt te warm
Voor een persoon als jij
Verwijten
Want papa waar was jij
Met je gedachten bij jezelf
En de band die jij voor ogen had
Verwijten
Omdat je het allemaal hebt verkloot
Door je eigen problemen
Jarig zijn
Op mijn geboortedag
Waarin jij papa werd
Opnieuw een stilte
Jarig zijn
Maar geen kaartje
Om te weten dat je aan me denkt
Ja, ik heb je weggeduwd
Maar papa ik was een kind
En jij de volwassene
Maar eigenlijk niet
Jij was de papa
En ik de volwassene
En dat is waarom je niet meer mijn papa bent
Reacties op dit gedicht
| anne(22): | Woensdag, mei 28, 2014 13:23 |
| *Stilte* Alsof je mijn situatie beschrijft, elk woord klinkt zo herkenbaar... Pancho heeft gelijk, maar soms is iemand het gewoon niet waard papa of vader genoemd te worden of te zijn. Dan moeten we voor onszelf kiezen Liefs anne |
|
| Pancho v/d Post: | Woensdag, mei 28, 2014 03:07 |
| Een papa zal hij niet meer voor je zijn, een vader echter wel... Want hoe je het ook went of keert, je bent en blijft zijn dochter, hoe moeilijk het ook te accepteren is. Sterkte in ieder geval | |
Over dit gedicht
| Auteur: girlinthemirror | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2014 | ||
| Thema's: | ||