in mij leeft rust
als bijna gesloten bloemen
verliezen jaren hun spoor
ondoorgrondelijk de rijkdom
van de nakomende tijd
op paden nog niet gegaan
geen verkenning bevrijdt
wijsheid uit haar cocon
noch stilte als spiegeling
van nagekomen beloftes
al vloeit steeds weer
nooit besproken geluk
in mij leeft rust
sunset 28-05-2014
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, mei 29, 2014 12:29 |
Cobie, dank je voor je lezen en je fijn reageren en geniet van een rustige Hemelvaartsdonderdag, sunset (ingo) |
|
| windwhisper: | Woensdag, mei 28, 2014 18:29 |
| genietend gelezen warme groet aan jou Sunset Ingo liefs Cobie |
|
| sunset: | Woensdag, mei 28, 2014 15:50 |
Dank je voor je complimenteus reageren en geniet verder van een prettige woensdagnamiddag. Genegen groet, sunset (ingo) |
|
| mucho: | Woensdag, mei 28, 2014 12:19 |
| dit is echt een prachtig poezietje. goed zeg! | |
