Mijn levens' loop
Waren mijn voeten maar mijn vrienden
waar ik steeds op kan bouwen
gaven ze maar wat ze verdienden
kon ik ze maar meer vertrouwen.
Vanaf mijn zesde zijn ze scheef gaan staan
ik kreeg toen steunzolen aangemeten
op moeilijke voeten moest ik lopen gaan
van jongs af aan heb ik dat geweten.
Ze zijn hol en staan in vaste stand
in de hoge kokers van mijn schoenen
ik voel me vaak onzeker en onthand
maar moet me ermee verzoenen.
Mijn levensloop steunt op zwakke voeten
waardoor ik onderuit kan gaan
ik moet daarvoor soms boeten
maar toch sterkt het mij in mijn bestaan.
waar ik steeds op kan bouwen
gaven ze maar wat ze verdienden
kon ik ze maar meer vertrouwen.
Vanaf mijn zesde zijn ze scheef gaan staan
ik kreeg toen steunzolen aangemeten
op moeilijke voeten moest ik lopen gaan
van jongs af aan heb ik dat geweten.
Ze zijn hol en staan in vaste stand
in de hoge kokers van mijn schoenen
ik voel me vaak onzeker en onthand
maar moet me ermee verzoenen.
Mijn levensloop steunt op zwakke voeten
waardoor ik onderuit kan gaan
ik moet daarvoor soms boeten
maar toch sterkt het mij in mijn bestaan.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, juni 04, 2014 18:40 |
| zeer knap in zijn vorm neergezet | |
| Fairouz: | Dinsdag, juni 03, 2014 13:39 |
| je titel past precies bij je gedicht jose. soms is het leven niet zo eenvoudig he ? zonnige groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 03 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||