De Sirene

Zij was het mooiste schepsel dat hij ooit had gezien,
Zoals ze daar zat met haar lang blonde haren,

Dat glansde als dun gesponnen goud in het
mysterieuze bleke maanlicht.

Ze had Heldere groene ogen die schitterde als smaragden,
van het kostbaarste soort.

Om haar lippen lag de verleidelijkste glimlach,
die iedere man als was in haar handen deed smelten.

Toen hij haar hoorde zingen met een melodieuze stem,
kwam hij onder haar betovering.

Hij werd als een magneet tot haar aangetrokken,
en hij was voor altijd verloren.

Hij was gevangen in het hypnotiserende web ,
dat de sirene om hem heen gesponnen had.

vanaf de rots waar ze zat sprong ze de diepte in ,
en man hem mee naar een plaats waar hij nimmer vandaan zou komen.